Jak zbić gorączkę u dziecka? Naturalne i domowe sposoby na gorączkę

Normalna temperatura ciała u człowieka wynosi 36,6°C. Za stan podgorączkowy uważa się temperaturę w granicach 37,5°C – 38°C, natomiast o gorączce mówimy jeśli temperatura przekroczy 38°C.

Gorączka u dziecka z reguły jest odpowiedzią na stan chorobowy. Rozwija się, gdy do organizmu wtargną szkodliwe drobnoustroje – bakterie lub wirusy. Natomiast sama w sobie nie jest chorobą.

ZOBACZ TEŻ: Co podawać dziecku na przeziębienie?

Wręcz przeciwnie – jest ważnym, naturalnym mechanizmem obronnym organizmu, który na obecność patogenów reaguje podwyższoną ciepłotą ciała. Dzieje się tak, ponieważ wyższa temperatura stwarza niekorzystne warunki dla rozwoju chorobotwórczych mikrobów. Wirusy przestają się namnażać, tracą aktywność, słabną i giną.

Co ważne, gorączka u dziecka mobilizuje układ odpornościowy do zwiększonej produkcji przeciwciał i pobudza odpowiedź immunologiczną. Gorączka jest więc naszym sprzymierzeńcem w starciu z chorobą, dodaje sił do walki i świadczy o prawidłowej pracy układu odpornościowego.

Zbyt szybkie obniżenie gorączki lub zbijanie jej za wszelką cenę nie zawsze jest korzystne. Należy pozwolić spełnić jej swoje fizjologiczne zadanie, oczywiście z zachowaniem zdrowego rozsądku.

Gorączka u dziecka: Kiedy należy skonsultować się z lekarzem?

Jeśli wysoka temperatura utrzymuje się dłużej niż 1-2 doby i dziecko nie reaguje na żadne podane środki, jest to sygnał, aby skonsultować się z pediatrą w celu dokładnego zdiagnozowania i oceny stanu malucha. Przedłużająca się wysoka gorączka zwiększa zapotrzebowanie organizmu na wodę, tlen i energię. Może doprowadzić do wyczerpania i odwodnienia. Warto więc znać naturalne sposoby, aby skutecznie zbić gorączkę u dziecka.

Bezwzględną koniecznością wizyty u lekarza jest sytuacja, w której stan dziecka szybko ulega pogorszeniu, temperatura nie spada i/lub pojawiają się inne niepokojące objawy, jak np. drgawki, kłopoty z oddychaniem, pierwsze symptomy odwodnienia czy bóle niewyjaśnionego pochodzenia.

ZOBACZ TEŻ: TOP 7 naturalnych sposobów na wzmocnienie odporności u dziecka

Jakie mogą być przyczyny wystąpienia gorączki u dziecka?

Najczęściej gorączka jest wynikiem infekcji, spowodowanej wtargnięciem do ustroju chorobotwórczych bakterii lub wirusów. Dlatego zazwyczaj towarzyszy takim dolegliwościom, jak między innymi: angina, grypa, zapalenie dróg oddechowych, zapalenie pęcherza moczowego, infekcja rotawirusowa, choroby wysypkowe.

U dzieci gorączka może rozwinąć się również na podłożu emocjonalnym. Zdarza się, że dzieci gorączkują w przeddzień ważnego dla nich wydarzenia, np. przyjęcia urodzinowego, emocjonującego wyjazdu lub wystąpienia publicznego w szkole lub przedszkolu. Niekiedy przyczyną podwyższonej temperatury bywa lęk przed pójściem do szkoły (sprawdzian, konflikty z rówieśnikami) lub przedszkola, w którym maluch czuje się niepewnie, tęskni za rodzicami i wolałby zostać w domu.

Czasem gorączka jest objawem towarzyszącym procesom fizjologicznym, jak np. ząbkowanie. Nie oznacza poważnej choroby, lecz jest wynikiem obniżonej  odporności w tym czasie, stanu zapalnego i podwyższonej gotowości organizmu do obrony przed potencjalnym atakiem szkodliwych drobnoustrojów. Tak dzieje się również po szczepieniach, po których możemy spodziewać się gorączki lub stanu podgorączkowego.

Jak najlepiej mierzyć temperaturę dziecka?

Najbardziej dokładnymi i najwygodniejszymi urządzeniami do pomiaru temperatury u dziecka są termometry do ucha. Działają one na podczerwień, są precyzyjne i szybkie w użyciu. Mierzą temperaturę w okolicach błony bębenkowej, która posiada tę samą ciepłotę, co ośrodek termoregulacji w mózgu, w związku z czym pomiar jest bardzo wiarygodny.

Temperaturę pod pachą lub w odbycie mierzymy za pomocą termometrów elektronicznych lub szklanych, które przypominają dawne termometry rtęciowe, jednak aktualnie wypełnione są pierwiastkiem galem, który nie jest tak toksyczny i niebezpieczny (w przypadku zbicia się urządzenia) jak dawniej używana rtęć.

Najmniej dokładne są termometry paskowe, przykładane do czoła malucha. Wskazują temperaturę jedynie orientacyjnie.

Jak postępować w czasie gorączki u dziecka? Jak zbić gorączkę naturalnymi sposobami

Przede wszystkim należy pamiętać, że gorączka ma na początku pomóc maluchowi w starciu z chorobą. Ma zmobilizować organizm do walki z chorobotwórczymi mikrobami i zwiększyć szanse na ich naturalne pokonanie.

Pomimo, że najczęściej budzi niepokój u rodziców, w ciągu 1-2 doby chorowania nie powinno się jej zwalczać za wszelką cenę. Podanie silnych leków przeciwgorączkowych może skutkować osłabieniem prawidłowej odpowiedzi odpornościowej i niepotrzebnym przedłużeniem choroby. Można jednak walczyć z gorączką naturalnymi sposobami.

Aby naturalnie obniżyć temperaturę ciała, należy doprowadzić do wywołania potów. W tym celu można maluchowi podawać herbatę z rozgrzewającymi przyprawami, takimi jak imbir, cynamon, goździki czy anyż gwiaździsty. Dobrym środkiem napotnym jest także napar z kwiatów lipy lub z ziela krwawnika. Ziołowe herbatki można dosłodzić odrobiną miodu lub naturalnym sokiem z malin, który również wykazuje działanie napotne.

Jeśli maluch nadal nie może się rozgrzać i ma dreszcze, dobrze jest wygotować w wodzie kilka plasterków świeżego imbiru, ostudzić do bezpiecznej temperatury i moczyć w takim wywarze stopy dziecka.

Gdy jednak malec jest bardzo rozpalony i gorący, powinno się go delikatnie ochłodzić. Wtedy należy podawać do picia wodę, rozcieńczone soki owocowe lub słabą herbatkę z cytryną. Można też przykładać chłodne okłady na okolice karku, czoła i pachwin, a nawet zanurzyć dziecko w chłodnej kąpieli, gdzie temperatura wody nie może być niższa od temperatury ciała więcej niż o 2°C.

Gdy dziecko silnie się spoci, trzeba uważać, aby się ponownie nie wychłodziło, przebrać je w suchą piżamkę i zdecydowanie trzymać w ciepłym łóżku.

Bezwzględną koniecznością w trakcie gorączki jest regularne nawadnianie malca. Przy podwyższonej ciepłocie ciała dziecko traci więcej wody niż normalnie, w związku z czym wzrasta ryzyko odwodnienia. Dlatego musi systematycznie dostawać płyny do popijania – w niewielkich ilościach, lecz często. Niemowlęta karmione piersią należy przystawiać do piersi na krótko, lecz często.

Temperatura powietrza, w którym maluch przebywa powinna wynosić około 21°C – 22°C. W pokoju nie powinno być ani zbyt gorąco, ani zbyt sucho.

W czasie gorączki brzdąc zazwyczaj nie ma apetytu. To normalne w tym stanie, ponieważ organizm potrzebuje wówczas sporo sił do walki z chorobą, zatem nie powinien tracić energii na trawienie pokarmów. Pamiętajmy wiec, aby nie przekarmiać malca i nie zmuszać go do jedzenia. O wiele ważniejsze jest pojenie, a ze zdrowymi posiłkami poczekajmy, aż dziecko zacznie wracać do zdrowia.

Naturalne leki przeciwgorączkowe

Skutecznym i bezpiecznym sposobem na poradzenie sobie z gorączką u dzieci jest homeopatia. Odpowiednio dobrany lek homeopatyczny szybko złagodzi objawy, wzmocni system odpornościowy, skróci czas trwania choroby i, przede wszystkim, nie spowoduje żadnych działań niepożądanych.

Można je zastosować u dzieci w każdym wieku. U najmłodszych wskazane jest rozpuszczenie leku w wodzie i podawanie go malcowi do popijania. Oprócz działania terapeutycznego, przynosi to korzyść w postaci dodatkowego nawadniania.

W wysokiej gorączce, która często pojawia się po przemarznięciu lub przewianiu, gdy dziecko jest rozpalone jak piec, ma suchą, gorącą skórę i bardzo chce mu się pić, pomoże lek Aconitum napellus. Podczas gdy przy gorączce z pobudzeniem, suchym kaszlem, zaczerwienioną i spoconą skórą oraz nadwrażliwością na światło, hałas i dotyk, wskazany będzie lek Belladonna.

Gdy dziecko leży bez sił, osłabione i drżące, nie ma apetytu ani nie chce pić, ma szkliste oczy i zaczerwienioną buzię, pomocny może okazać się lek Gelsemium sempervirens. Jeśli natomiast silne osłabienie towarzyszy niewysokiej gorączce, a maluch jest blady, ma podkrążone oczy i sucho pokasłuje, sięgnijmy po Ferrum phosphoricum.

Nux vomica zalecany jest w pierwszych objawach infekcji, gdy głównymi symptomami jest stan podgorączkowy, dreszcze, wodnisty katar i częste kichanie.

Gdy zaś gorączka pojawia się u ząbkującego malucha, pomocny może okazać się lek Chamomilla vulgaris.

Gdy malec jest silnie osłabiony po gorączce, która przebiegała z obfitymi potami, siły pomoże mu odzyskać China rubra, zaś w czasie rekonwalescencji po chorobie, jeśli dziecko jest słabe i apatyczne, zalecany jest lek Kalium phosphoricum.

Jak zadbać o dziecko po chorobie?

Po infekcji, szczególnie gdy gorączka była wysoka i wyczerpująca, trzeba zadbać o to, by maluch w pełni wrócił do formy.

Pomoże w tym odpowiedni sposób odżywiania. Należy podawać dziecku ciepłe, gotowane posiłki, oparte na warzywach, kaszach, ryżu i niewielkiej ilości mięsa. Wskazane są ciepłe zupy, łagodne przyprawy, ziołowe herbatki. Zamiast słodyczy lepiej zaserwować maluchowi bakalie lub suszone owoce, a z nadmiaru przetworów mlecznych dobrze zrezygnować na jakiś czas.

Aby wzmocnić odporność naszego brzdąca, korzystnie jest włączyć mu po chorobie dobry zestaw naturalnych witamin oraz specyfik z probiotykami, dostosowany do jego wieku i potrzeb.

Pozwólmy także malcowi odpocząć i wyspać się porządnie, nie posyłajmy go od razu do przedszkola lub szkoły. Zanim wróci do codzienności, upewnijmy się, że nabrał wystarczająco dużo sił, aby obronić się przed kolejną potencjalną infekcją.

Konsultacja medyczna: lek. med. Alina Małmyszko-Czapkowicz